‌‌حال به تعريف ذهن از اين زاويه می‏پردازيم. ذهن انسان همچون اقيانوسی عظيم از انرژی، شعور و آگاهي‌ است. ذهن را می‏توان معياری جهت سنجش بيماری و يا به عبارتی انحراف از سلامتی دانست زيرا ذهن نتيجة ارتباط شعور فرد با شعور كل است و ذهن ناهنجار، ذهنی است كه شعور آن از حالت تعادل با شعور كل منحرف شده باشد. به عبارتی می‏توان گفت علت بيماری انحراف شعور از حالت تعادل است. همة افكار، اعمال، احساسات و حتی وضعيت تندرستی ما از همين اقيانوس آگاهی نشأت می‏گيرد.
‌‌ انسان موجودی است كه در تمام طول روز دمی از تفكر بازنمی‏ماند. هر فكری كه از ذهن می‏گذرد، بر تركيبات شيميايی بدن تأثير می‏گذارد و اگر افكار انسان منفی و مخرب باشد احساسات و عواطف ويران‌گری را موجب می‏شود. اين‌گونه هيجانات و تنش‏ها به جسم لطمه می‏زند و سبب بيماری‏هايی از قبيل زخم‏های دستگاه گوارش، عوارض قلبی، فشار خون، انواع بيماری‏های عصبی و غيره می‏گردد.